زمینه و هدف: مسمومیت با اوپیوییدها شایعترین مسمومیت منجر به بستری در بخش مراقبت ویژه می باشد. هدف از انجام این مطالعه، مقایسه قدرت پیشگویی پیش آگهی با استفاده از ابزارهای رایج پیش بینی مرگ ومیر (درجه بندی نارسایی ترتیبی ارگان ها، نمره فیزیولوژی ساده شده II، درجه بندی ارزیابی فیزیولوژیک حاد و سلامت مزمن II و درجه بندی ارزیابی فیزیولوژیک حاد و سلامت مزمن IV) در روزهای مختلف بستری بود. روش بررسی: این مطالعه مقطعی بر روی تمام بیماران بستری شده در بخش مراقبت ویژه مسمومین بیمارستان امام رضا (ع) مشهد در سال 1395 با مسمومیت اوپیویید انجام شد. چهار ابزار مذکور در پیش بینی مرگ ومیر در سه روز اول بستری به صورت روزانه و پس از آن تا زمان ترخیص از بخش مراقبت های ویژه یا فوت بیمار به صورت یک روز در میان محاسبه شد. یافته ها: میانگین مدت بستری 57 بیمار بررسی شده در بخش مراقبت های ویژه 5/17± 5/13 روز و میزان مرگ ومیر 5/17% بود. بالاترین دقت تشخیصی (سطح زیر منحنی) در مورد هر چهار ابزار مورد ارزیابی مربوط به هفته دوم بستری بیماران بود. از طرف دیگر در روز اول نمره فیزیولوژی ساده شده II (74%) و در روز سوم درجه بندی ارزیابی فیزیولوژیک حاد و سلامت مزمن II (82%) بالاترین دقت تشخیصی را داشتند. نتیجه گیری: نمره هر چهار ابزار در بدو بستری بیماران دچار مسمومیت با اوپیویید، به طور معناداری با فوت بیماران مرتبط بود. دقت سه ابزار نمره فیزیولوژی ساده شده II، درجه بندی ارزیابی فیزیولوژیک حاد و سلامت مزمن II و درجه بندی ارزیابی فیزیولوژیک حاد و سلامت مزمن IV جهت تخمین پیش آگهی به طور کلی و به ویژه پس از هفته دوم بستری بالا بود.

زمینه: سیستم های نمره دهی برای پیش گویی پیامد بیماران بدحال تکامل یافتند تا تصمیم گیری در مورد بیماران و تخصیص منابع برای ایشان تسهیل شود. هدف: مطالعه به منظور مقایسه نمره دهی ارزیابی طولانی مدت سلامت و وضعیت فیزیولوژیک حاد (APACHE II) با نمره دهی ساده شده وضعیت فیزیولوژیک حاد (SAPS II) در پیش گویی مرگ و میر بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه انجام شد.مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی، بر روی 88 بیمار انجام شد که در سال 1387 به علت تروما یا جراحی در بخش مراقبت های ویژه مرکز آموزشی- درمانی شهید رجایی قزوین بستری شده بودند. نتایج معاینه های بالینی، آزمون های بیوشیمیایی و مشخصه های فردی بیماران طی 24 ساعت ابتدایی پذیرش، جهت تکمیل هر کدام از سیستم های نمره دهی جمع آوری شدند. مرگ و میر مشاهده شده و احتمال مرگ و میر پیش بینی شده توسط این سیستم ها ثبت و با هم مقایسه شدند. میزان تشخیص هر سیستم با رسم نمودارهای خصوصیات عملکردی (ROC) ارزیابی و داده ها با آزمون های آماری رگرسیون لجستیک و مجذور کای تحلیل شدند.یافته ها: میانگین سنی بیماران 23.09±44.25 سال (با محدوده سنی 2 تا 86 سال) بود. مرگ و میر مشاهده شده در بخش مراقبت های ویژه،32.5 % و مقادیر پیش بینی شده با استفاده از سیستم های SAPS II و APACHE II به ترتیب24.2 ±23.63 و 15.1±19.88 درصد بود. ارتباط بین این دو سیستم و بین هر کدام از آن ها با مرگ و میر مشاهده شده از نظر آماری معنی دار بود. همچنین ارتباط آماری معنی داری بین نتیجه هر کدام از معیارها با نمره کمای گلاسکو (GCS) وجود داشت. مقایسه سطح زیر منحنی ROC در مورد APACHE II بهتر از SAPS II با مرگ و میر مشاهده شده قابل تطبیق بود (به ترتیب 0.823 و 0.790).نتیجه گیری: با توجه به یافته ها، می توان از هر دو سیستم نمره دهی SAPS II و APACHE II برای پیش بینی مرگ و میر بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه استفاده کرد، ولی هیچ کدام از آن ها نمی توانند به تصمیم گیری قطعی در مورد بیماران کمک کنند.

مطالعه مستمر در طول دوره می تواند نقش به سزایی در نیمه عمر اطلاعات درسی داشته باشد، این پژوهش با هدف بررسی اثر آزمون های منظم کلاسی در طول دوره بر نمره پایانی آزمون فیزیولوژی کلیه در دو گروه از دانشجویان (پزشکی و داروسازی) انجام شد.روش بررسی: این مطالعه در نیمسال اول سال تحصیلی 91-92 در درس فیزیولوژی کلیه انجام شد و نظر به این که مدرس مربوطه و محتوای درسی کاملا یکسان بودند، جامعه آماری فوق انتخاب شدند. دانشجویان در ورود یا عدم ورود به مطالعه آزاد بودند و بر اساس نظرخواهی از آن ها، فقط دانشجویان داروسازی آمادگی خویش را جهت شرکت در آزمون های منظم کلاسی اعلام نمودند. بنابراین دانشجویان داروسازی علاوه بر آزمون پایانی در سه آزمون طول دوره نیز شرکت کردند. در حالی که دانشجویان پزشکی فقط در آزمون پایانی شرکت داشتند. نیمی از سوالات از نوع تشریحی با پاسخ های بلند و بقیه از نوع تشریحی با پاسخ کوتاه و تعداد سوالات در هر آزمون 8 عدد بود. سوالات آزمون پایانی هر دو گروه کاملا مشابه بود. آنالیز نتایج نشان داد که هم نمره کل دانشجویان داروسازی و هم نمره پایانی آن ها نسبت به دانشجویان پزشکی بالاتر می باشد. علاوه بر این درصد قبولی در آزمون و درصد نمره با کیفیت بالاتر نیز در دانشجویان داروسازی نسبت به پزشکی افزایش قابل ملاحظه ای داشت. لذا درصورتی که آزمون های منظم درطول دوره برگزار گردد می تواند تاثیر قابل توجهی بر میانگین نمره پایانی، کیفیت نمرات و درصد قبولی درس فیزیولوژی کلیه داشته باشد.

مقدمه: میزان زنده ماندن نوزادان نارس بستگی به سن داخل رحمی، وزن هنگام تولد و وضعیت آنها در هنگام بستری شدن در بیمارستان دارد. سیستم های نمره دهی مختلفی در جهت پیش بینی میزان مرگ و میر در نوزادان طراحی شده است. هدف از این مطالعه نیز بررسی ارزش سیستم نمره دهی CRIB II در پیش بینی مرگ نوزادان با وزن تولد کمتر از 1500 گرم می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی که بمدت 8 ماه از شهریور ماه 1389 تا فروردین ماه 1390 انجام شد، نوزادان نارس بستری شده در بخش مراقبت های ویژه بیمارستان امام رضا (ع) کرمانشاه که وزن تولد کمتر از 1500 گرم و سن داخل رحمی کمتر از 32 هفته داشتند و درطی 12 ساعت اول بعد از تولد بستری شده بودند بر اساس سیستم نمره دهی CRIB II، مورد ارزیابی قرار گرفتند. یافته ها: از 136 نوزاد مورد مطالعه، 50 نوزاد (36.8%) زنده ماند و 86 نوزاد (63.2%) فوت نمود. میانگین نمره CRIB II در نوزادان زنده مانده 2.9±5.8 و در نوزادان فوت شده 2.9±9.8 بود (0.001<P). بر اساس AUC نمره CRIB II توانست در حدود 85% (77-92: CI) موارد مرگ را پیش بینی نماید. همچنین بر اساس منحنی ROC بهترین نقطه برش برای نمره 6.5CRIB II تعیین گردید. بحث و نتیجه گیری: مطالعه ما نشان داد که شاخص CRIB II دارای ارزش بالایی در پیش بینی مرگ نوزادان با وزن تولد کمتر از 1500 گرم می باشد.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

دقت در مراقبت و تعیین پیش آگهی در بخش مراقبت های ویژه برای هر بیمار، معیارهای علمی و دقیقی را می طلبد که جهت ارزیابی بیماری و کار هر بخش مراقبت های ویژه و روند مراقبت های پزشکی مفید است. مطالعه حاضر بر روی 588 بیمار بستری در بخش مراقبت های ویژه (ICU) بیمارستان شهید باهنر دانشگاه علوم پزشکی کرمان بین سالهای 1379 تا 1380 با استفاده از سیستم نمره گذاری APACHE II جهت ارزیابی پیش آگهی بیماران در بخش مراقبت های ویژه انجام گرفت. از مجموع بیماران تحت مطالعه 158 نفر (27 درصد) زن و 430 نفر ( 73 درصد) مرد بودند. میانگین سنی بیماران 21.7 ±37.2 سال بود که به طور متوسط 8.3 ±5.8 روز در بخش مراقبت های ویژه بستری بودند. از این تعداد 219 نفر (37.4 درصد) فوت کردند و 366 نفر (62.6 درصد) با بهبودی نسبی و عدم نیاز به مراقبت ویژه به بخشهای دیگر منتقل شدند. میانگین کل نمره در افراد 5.5±10.8، در بیماران فوت شده 6±14.1 و در بیماران بهبود یافته 4.3±8.9 بود که تفاوت آماری معناداری بین این دو وجود داشت (P<0.0001) نکته قابل توجه دیگر این که همبستگی آماری معناداری بین سن بیماران و نمره APACHE II وجود داشت. به طوری که با افزایش سن ، نمره افراد نیز افزایش می یافت. (r=0.34) سیستم نمره گذاری APACHE II در تعیین پیش آگهی بیماران جراحی بسیار مفید است. چرا که در مطالعات قبلی نیز این سیستم در عفونت های داخل شکمی، پانکراتیت حاد، پریتونیت، بعد از هپاتکتومی کارایی خود را به اثبات رسانده است.

اهمیت قرنیه در ساختار چشم و سیستم بینایی معمولا به خاطر ماهیت شفاف آن نادیده گرفته می شود. قرنیه فاقد ساختار نوروبیولوژیک پیچیده شبکیه و ماهیت دینامیک لنز می باشد ولی به رغم این مساله، بدون وجود شفافیت در این عضو چشم قادر نیست عملکرد صحیح خود را انجام دهد. پیچیدگی ساختار و عملکرد قرنیه که موجب شفاف ماندن آن می گردد، شگفتی است که ما را بر آن داشت که به بررسی یکی از مهمترین اجزای سیستم بینایی بپردازیم.قرنیه یک بافت همبندی فاقد عروق می باشد که به عنوان اولین مانع در برابر انتشار عفونت به داخل کره چشم و نیز ساختمان تشکیل دهنده دیواره چشم عمل می کند. همچنین قرنیه به همراه لایه اشکی پوشاننده آن، سطح انکساری قدامی چشم را فراهم می نمایند. شفافیت قرنیه ناشی از عوامل متعددی از جمله آناتومی ساختاری و فیزیولوژی اجزای سلولی تشکیل دهنده آن می باشد. ما در این مقاله به توصیف تعادل ظریف و پیچیده اجزای سلولی قرنیه و عواملی که مهمترین جز انکساری چشم ما را تشکیل می دهد خواهیم پرداخت.

زمینه و هدف: طبقه بندی شدت بیماری ها با استفاده ازیک ابزار استاندارد، می تواند به عنوان یک شاخص، جهت بررسی میزان مرگ و میر بیماران و ارزیابی کیفیت مراقبت های ارائه شده بکار رود. این مطالعه به منظور بررسی قدرت ابزار فیزیولوژیک ساده شده II در پیش بینی درصد موارد مرگ و میر بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه انجام شده است.مواد و روش ها: این مطالعه بصورت توصیفی تحلیلی گذشته نگر بر روی 347 بیمار صورت گرفته است که با تشخیص های مختلف در بخش مراقبت های ویژه بیمارستان الزهرا (س) اصفهان درسال 1392 بستری گردیده اند. نمونه ها به روش تصادفی منظم از میان 1905 بیمار وارد مطالعه شده و داده ها با استفاده از پرسشنامه مشخصات فردی و ابزار فیزیولوژیک حاد ساده شده II گردآوری گردید و با استفاده از آزمون آماری کای اسکوئر، محاسبه نسبت شانس، T مستقل و منحنی ROC مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: نتایج حاصله از داده ها نشان داد که میانگین نمره ابزار فیزیولوژیک ساده شده II جهت بیماران فوت شده 45.2±19.7 و بیماران فوت نشده 26.4±15.7 می باشد.نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که ابزار فیزیولوژیک حاد ساده شده II می تواند به عنوان یک ابزار معتبر، مرگ و میر بیماران بستری در بخش های مراقبت ویژه را پیش بینی نماید.

زمینه و هدف: میزان بقا نوزادان نه تنها وابسته به وزن هنگام تولد و سن داخل رحمی آن ها است بلکه به سایر عوامل و وضعیت فیزیولوژیک آن ها به ویژه شدت بیماری در ساعات اولیه زندگی نیز بستگی دارد. این مطالعه به منظور ارزیابی ابزار نمره دهی وضعیت فیزیولوژیک حاد نوزادان (SNAP-II) و برخی عوامل دیگر در پیش بینی پیامد نوزادان بستری در بخش مراقبت ویژه نوزادان بیمارستان امام رضا (ع) کرمانشاه انجام گردید.روش بررسی: این مطالعه توصیفی تحلیلی بر روی تمامی نوزادان بستری شده در بخش مراقبت ویژه نوزادان بیمارستان امام رضا (ع) کرمانشاه از آبان ماه سال 1388 لغایت فروردین ماه سال 1389 انجام شد. یافته های دموگرافیک، نمره آپگار در دقیقه اول و پنجم، مرکز ارجاع نوزاد، سابقه بستری قبلی، تشخیص اولیه و نهایی جمع آوری و ثبت شدند. نمره SNAP-II در طی 12 ساعت اول از زمان بستری نوزاد محاسبه شد. نوزادان از زمان بستری تا ترخیص و یا مرگ پیگیری شدند. نتایج با آزمون های t مستقل و مجذور کای تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: تعداد 287 نوزاد وارد مطاالعه شدند. میزان مرگ نوزادان 13.6 درصد (39 نفر) بود. میزان مرگ ومیر با میانگین وزن بدو تولد نوزاد (p<0.0001)، سن داخل رحمی (p=0.003)، نمره آپگار دقایق اول و پنجم تولد و نمره SNAP-II بیشتر از 40 (p<0.0001)، رابطه آماری معناداری داشتند. رابطه آماری معنی داری بین جنس، مرکز ارجاع و سابقه بستری قبلی نوزادان با فوت آنان وجود نداشت.نتیجه گیری: نمره ابزار SNAP-II بیش از 40 و میانگین وزن بدو تولد بیشترین ارزش تشخیصی در پیش بینی میزان مرگ نوزادان را دارد. نمره آپگار دقیقه اول و پنجم و سن داخل رحمی نیز از عوامل مفید دیگری برای تعیین احتمال مرگ در نوزادان می باشند.